«Σε ψυχολόγο; Να γυρίσω στην παιδική μου ηλικία και να ψάχνω τι έφταιξε στα όσα έκαναν ή δεν έκαναν οι γονείς μου;» Κι όμως πολύ συχνά οι άνθρωποι που έχουμε δίπλα μας δεν αρκούν. Η βοήθεια του ειδικού είναι τελικά καταλυτική και απολύτως απαραίτητη.
Ήταν πολύς καιρός που δεν ένιωθα καλά. Όχι, δεν ήταν σωματικό αλλά είχε και σωματικά συμπτώματα. Κάποιες ζαλάδες, κάποιες ταχυκαρδίες, δυσκολία να με πάρει ο ύπνος, άγχος, ανησυχία. Παρ’ όλα αυτά, συνέχιζα τη ζωή και την καθημερινότητά μου κανονικά, δούλευα, έβγαινα με τους φίλους μου, ευχαριστιόμουν τον χρόνο με τον σύντροφό μου. Όμως, κάτι με απασχολούσε. Δεν μπορούσα να το προσδιορίσω ξεκάθαρα. Δεν είχα ένα συγκεκριμένο πρόβλημα. Ένιωθα ότι η ζωή μου έτρεχε πιο γρήγορα απ’ ό,τι μπορούσα να ακολουθήσω, ότι το στρες κάλυπτε κάθε στιγμή και κάθε λεπτό της, ότι εκνευριζόμουν με το παραμικρό, ότι δεν ευχαριστιόμουν όσο πριν, ότι δεν ήμουν ξέγνοιαστη όσο πριν, ότι τα στενόχωρα με έπνιγαν και τα ευχάριστα ίσα που με ακουμπούσαν. Μιλούσα με τους φίλους μου, με τις αδερφές μου, με τα ξαδέλφια μου. Όλοι μου έλεγαν ότι έπρεπε να βλέπω τα θετικά, να σκέφτομαι πόσο τυχερή είμαι που όλα μου πηγαίνουν καλά και να συνεχίσω τη ζωή μου χαρούμενη και ευτυχισμένη. Όμως εγώ δεν μπορούσα. Και οι κουβέντες με τους φίλους και τους αγαπημένους μου, όσο καλή πρόθεση κι αν είχαν, δεν έφταναν.
«Να πας σε έναν ψυχολόγο. Θα σου συστήσω έναν φίλο μου», μου είπε κάποια στιγμή ο φίλος μου ο Νίκος. «Σε ψυχολόγο; Να γυρίσω στην παιδική μου ηλικία και να ψάχνω τι έφταιξε στα όσα έκαναν ή δεν έκαναν οι γονείς μου; Σοβαρολογείς;» απάντησα βιαστικά εγώ. Σύντομα έμαθα ότι δεν ακολουθούν όλες οι ψυχοθεραπευτικές μέθοδοι αυτή την οδό και ότι θα ασχολούμασταν κυρίως με το σήμερα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζω και όσα θέλω να κατανοήσω και πιθανώς να αλλάξω στο τώρα. «Ναι, αλλά θα με καταλάβει; Και τι θα του πω; Εγώ δεν έχω συγκεκριμένο πρόβλημα. Θα με θεωρήσει απλώς κακομαθημένη…» ανταπάντησα εγώ. «Μην ανησυχείς, είναι αρκετά έξυπνος. Εγγυώμαι εγώ», είπε ο Νίκος κι εγώ τον άκουσα. Πήγα στον ψυχολόγο. Η πρώτη φορά στο γραφείο του ήταν μία από τις χειρότερες εμπειρίες της ζωής μου. Δεν ήξερα τι να πω, προσπαθούσα να ξεφεύγω με αστεία και γενικότητες, αλλά εκείνος κατάφερνε να με φέρνει αντιμέτωπη με τα όσα είχα πάει εκεί να πω αλλά δεν το συνειδητοποιούσα. Είχε δίκιο ο Νίκος, ήταν πολύ έξυπνος και προφανώς ήξερε και τη δουλειά του. Κάθε εβδομάδα ήταν και καλύτερα. Ήξερα πλέον τι είχα πάει να πω, αλλά δεν έπαυα να δυσκολεύομαι, να προσπαθώ, να ψάχνω, να αναρωτιέμαι… Όπως όταν κάποιος προσπαθεί να φέρει σε πέρας μια δύσκολη διαδικασία που όμως τον απελευθερώνει. Σαν να προσπαθούσα να κόψω το τσιγάρο… Σιγά σιγά οι συναντήσεις μας άρχισαν να μου δίνουν ικανοποίηση γιατί προχωρούσα πιο πέρα στο κουβάρι των σκέψεών μου, έβρισκα απαντήσεις στις ανησυχίες μου και μάθαινα να διαχειρίζομαι καλύτερα το άγχος μου. Μέχρι που κάποια στιγμή ο κύκλος ολοκληρώθηκε. Μη φανταστείτε ότι έγινα άλλος άνθρωπος. Δεν ξεπέρασα κάθε φόβο, αγωνία και αμφιβολία μου. Έμαθα όμως να τα διαχειρίζομαι πολύ καλύτερα, να σκέφτομαι πιο καθαρά όταν κάτι με αναστατώνει και να ξέρω ότι αν κάποια στιγμή στη ζωή μου χρειαστώ βοήθεια –εκτός από τους φίλους και την οικογένεια που μας στηρίζουν πάντα με τον τρόπο τους– υπάρχουν και οι ειδικοί που μας βοηθούν να βρούμε τις λύσεις.
Η γνώμη του ειδικού
Σχολιάζει η Δρ. Ναταλία Κουτρούλη, MSc, ψυχολόγος Υγείας, με εκπαίδευση στη Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία και τη Συμβουλευτική, διευθύντρια στο Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής
Αν και η επιστήμη της Ψυχολογίας έχει κάνει τα πρώτα της βήματα στην Ελλάδα εδώ και πολλές δεκαετίες, στη συνείδηση μιας μεγάλης μερίδας κόσμου παραμένει ως ένας επαγγελματικός κλάδος στον οποίο απευθύνονται όσοι έχουν σοβαρές ψυχιατρικές παθήσεις και όχι ο καθένας από εμάς όταν βιώνει απλώς μια δύσκολη περίοδο ή εμφανίζει μια έκπτωση στη λειτουργικότητά του.
Αρκετοί άνθρωποι όταν αντιμετωπίζουν ψυχικές δυσκολίες προτιμούν να τις αποκρύψουν, να τις αρνηθούν ή να τις συζητήσουν με κάποιον φίλο ή γιατρό. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό είναι αρκετό και λύνει τα προβλήματα. Όταν όμως δεν επαρκεί η φιλική συμβουλή, δεν εξηγείται η ψυχική δυσκολία με βάση την οργανικότητα και δεν επιλύεται με φαρμακευτική αγωγή μόνο, η επίσκεψη σε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας μοιάζει ενδεδειγμένη.
Στις μέρες μας, ολοένα περισσότεροι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με ψυχικές δυσκολίες, πιθανόν λόγω της πίεσης που ασκεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Ψυχοσωματικές ενοχλήσεις, διαταραχές στον ύπνο, τη διατροφή και τη διάθεση, προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις, δυσκολία στη λήψη αποφάσεων και τη διεκδικητικότητα και πόσα άλλα θέματα της καθημερινότητάς μας χτυπούν την πόρτα μας και μας οδηγούν στο γραφείο ενός ειδικού ψυχικής υγείας. Μπορεί για αρκετούς η διαδρομή αυτή να είναι άγνωστη και απειλητική. Μπορεί μάλιστα να συνοδεύεται από ταμπού, προκαταλήψεις ή τον φόβο της αλλαγής. Σε κάθε περίπτωση, ένας σωστά εκπαιδευμένος επαγγελματίας ψυχικής υγείας μπορεί να εξηγήσει τον ρόλο του, τη χρησιμότητα και την αποτελεσματικότητα της παρέμβασής του, να ακούσει και να απαντήσει στα ερωτήματα και τους πιθανούς φόβους του θεραπευόμενού του. Η διαδικασία της ψυχολογικής υποστήριξης, της συμβουλευτικής ή ψυχοθεραπευτικής παρέμβασης από αναγνωρισμένους επιστήμονες δεν κρύβει παρακινδυνευμένες τεχνικές, αντιθέτως στηρίζεται στην επιστημονική γνώση και την κλινική εμπειρία και μπορεί να οδηγήσει σε πολύ θετικά αποτελέσματα. Χωρίς φόβο, λοιπόν, αλλά κατόπιν πληροφόρησης, ενημέρωσης και λήψης συστάσεων, επιλέξτε έναν ειδικό που θα μπορεί να σταθεί στο πλευρό σας στη μικρή ή μεγάλη πορεία αλλαγής που χρειάζεστε ανάλογα με τις ανάγκες, τους στόχους και τις όποιες δυσκολίες σας.