Όλοι όσοι βρισκόμαστε σε μια σοβαρή σχέση ή γάμο έχουμε τα παράπονά μας, που μας οδηγούν σε διάφορες συμπεριφορές, από το να είμαστε λίγο εκνευρισμένοι μέχρι να κοιμόμαστε σε διαφορετικά δωμάτια κάποιο βράδυ ή βράδια. Πόσο σοβαρά μπορεί να είναι τα «συζυγικά καβγαδάκια» και πόσο μπορούν να φθείρουν ή να ανανεώσουν τελικά, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, τη σχέση μας;
Οι 6 τύποι καβγάδων που έχουν τα ζευγάρια
«Δεν ακούς ποτέ τι σου λέω»
Μια φράση που ακούγεται συχνά όταν ο ένας από τους δύο (συνήθως εκείνος) ξέχασε κάτι σημαντικό για τον άλλον. Για παράδειγμα, ενώ έχουμε κανονίσει να φάμε με τους γονείς, εκείνος έχει ραντεβού με τον φίλο του να δουν το ματς. Ισχυρίζεται ότι δεν θυμάται να άκουσε ποτέ γι’ αυτή την υποχρέωση, κι εμείς του τονίζουμε ότι φροντίζει συνεχώς να μην ακούει, ειδικά όταν δεν τον συμφέρει.
«Πρέπει να τα κάνω όλα εγώ;»
Είναι ο κλασικός λόγος για τον οποίο τσακώνονται τα ζευγάρια από την εποχή του Αδάμ και της Εύας. Τα παράπονα μπορεί να έχουν να κάνουν με τις δουλειές του σπιτιού, το μαγείρεμα, τα σκουπίδια, τα διαβάσματα των παιδιών, το κλείδωμα της πόρτας, το τηλεφώνημα στον υδραυλικό ακόμη και την αγορά δώρων για τις κοινές υποχρεώσεις.
«Τι εννοείς δεν θες να το συζητήσουμε τώρα;»
Μπορεί να πρόκειται για διαφωνίες που έχουν να κάνουν με τη σχέση, αλλά είναι πιθανό να αφορά οποιοδήποτε γενικό ή ειδικό ερώτημα, π.χ. αν είναι καλύτερη επιλογή η ταφή ή η αποτέφρωση, μια άσχετη απορία του τύπου ποιος λέει το τραγούδι που μας έχει κολλήσει τελευταία ή ποια είναι η γνώμη του για τα μαλλιά της φίλης μας που τα έβαψε ξανθά κ.ά. Όταν ο σύντροφός μας κάνει κάτι άλλο παράλληλα, όπως να βλέπει τηλεόραση, να διαβάζει ένα βιβλίο ή ακόμα και να χαζεύει, κι εμείς θέλουμε να συζητήσουμε κάτι συγκεκριμένο ενώ εκείνος όχι, δεν είναι καθόλου απίθανο να επιμείνουμε όσο πάει, γιατί θεωρούμε ότι αδιαφορεί για όσα λέμε, βαριέται ή είναι απλά τεμπέλης.
«Αν είσαι εσύ κουρασμένος, τι να πω εγώ;»
Όταν ο ένας από τους δύο συντρόφους (συνήθως εκείνος) ισχυρίζεται ότι είναι πάρα πολύ κουρασμένος –επειδή δούλεψε 2 ώρες παραπάνω– και δεν μπορεί να μας συνοδέψει για φαγητό στο σπίτι των γονιών μας. Του θυμίζουμε τη φορά που εμείς είχαμε περάσει σχεδόν όλο το βράδυ στο γραφείο επειδή λανσάραμε εκείνο το καινούργιο πρότζεκτ, πήγαμε όμως την επομένη με τη μαμά του να διαλέξει κουρτίνες… Καταλήγουμε να τον ειρωνευόμαστε και να φωνάζουμε ότι από δύο ώρες υπερωρία δεν πέθανε ποτέ κανείς.
«Μην είσαι τόσο αυστηρός με τους άλλους, ούτε εσύ είσαι τέλειος»
Ή, αλλιώς, όταν οι γυναίκες αποφασίζουν να υπερασπιστούν αυτόν που έχει εκνευρίσει τον σύντροφό τους, τονίζοντάς του ότι ο καθένας θα μπορούσε να είχε κάνει το ίδιο λάθος και ζητώντας του να δείξει επιείκεια.
«Έχεις δίκιο. Συγγνώμη»
Ή, αλλιώς, «δεν αντέχω τώρα να ξεκινήσω καβγά». Μπορεί η συζήτηση/διαφωνία να είναι ασήμαντη ή, αντίθετα, πολύ σημαντική. Να έχει να κάνει με την αποκάλυψη ενός μυστικού, ή με το ότι απαντήσαμε με τον λάθος τρόπο ή ότι η απάντηση που πήραμε δεν είχε τον ενθουσιασμό ή την ειλικρίνεια που ελπίζαμε. Οι απαντήσεις «ΟΚ, ναι», «έχεις δίκιο, συγγνώμη», «καλά» υπονοούν σε κάποιες περιπτώσεις ότι δεν έχουμε πρόθεση και όρεξη να συζητήσουμε και θέλουμε να κλείσουμε ένα ζήτημα που είτε μας δυσκολεύει, είτε μας αγχώνει ότι θα καταλήξει σε πολύ μεγαλύτερο τσακωμό.
Το σχόλιο του ειδικού
Γράφει η Δρ. Ναταλία Κουτρούλη, ψυχολόγος με εκπαίδευση στη Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία και τη Συμβουλευτική – www.nataliakoutrouli.gr
Είναι αναμενόμενο ένα ζευγάρι να έχει διαφωνίες, καθώς η έλξη που φέρνει κοντά δύο ανθρώπους δεν διασφαλίζει τη συμβατότητά τους. Στην αρχή μιας σχέσης επικρατεί κυρίως ο ενθουσιασμός και το ερωτικό πάθος που συχνά καλύπτει τις όποιες διαφορές στη νοοτροπία και τις αντιλήψεις, ενώ οι εντάσεις συνήθως προκύπτουν από το αίσθημα της ανασφάλειας για τη σταθερότητα της σχέσης. Όταν η σχέση εδραιωθεί και καθώς φθίνει το συναίσθημα, έρχονται στην επιφάνεια οι ουσιαστικές διαφορές του ζευγαριού και δημιουργούνται πιο σύνθετα προβλήματα προς επίλυση, μιας και το ζευγάρι εξελίσσεται σε νέα στάδια και ρόλους. Έτσι, οι σύντροφοι οδηγούνται στον εκνευρισμό, χάνουν την ψυχραιμία τους και, ανάλογα με την εμπειρία τους στις διαπροσωπικές σχέσεις και την ιδιοσυγκρασία τους, υιοθετούν ένα σχετικά σταθερό μοτίβο στους καβγάδες τους. Τις περισσότερες φορές τα ζευγάρια αναλώνονται σε πανομοιότυπους καβγάδες που αφορούν άμεσα ή έμμεσα τις ίδιες θεματικές που στο βάθος τούς απομακρύνουν.
Ανεξαρτήτως όμως του τύπου των διενέξεων που εντοπίζονται σε ένα ζευγάρι, η ανοιχτή επικοινωνία, η αποδοχή της μοναδικότητας του καθενός, οι αμοιβαία καλές προθέσεις, οι κοινοί στόχοι, η διαθεσιμότητα και η προσπάθεια μπορούν να συμβάλουν ουσιαστικά στην ισχυροποίηση της σχέσης και την ομαλή αντιμετώπιση των συγκρούσεων. Μέσα από τις διαφορές αναγνωρίζουμε τις προβληματικές περιοχές στις οποίες το ζευγάρι χρειάζεται περισσότερη βοήθεια και αναδύονται βαθύτερα ζητήματα για τον κάθε έναν. Σε αυτά τα σημεία πρέπει να δοθεί έμφαση είτε μέσα από τη συζήτηση ανάμεσα στους συντρόφους, είτε και μέσα από μια συμβουλευτική παρέμβαση στο ζευγάρι.