fbpx

Κρίση μέσης ηλικίας; Όχι, ευχαριστώ

Κρίση μέσης ηλικίας

Μπορεί μία άσπρη τρίχα στο φρύδι να σημάνει κρίση μέσης ηλικίας; Ή μήπως δεν γίνεται να πάθει κανείς κρίση μέσης ηλικίας όταν η βιομηχανία της ομορφιάς έχει τόσο πολλές και αποτελεσματικές εναλλακτικές να προτείνει ώστε να παρατείνει τη νεότητά μας; Της Άννας Δάλλα

Μερικές φορές, τις σπάνιες εκείνες φορές, δηλαδή, που είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου και έξω έχει ακόμα φως, παίρνω έναν καθρέφτη που έχω στο κομοδίνο μου και περιεργάζομαι το πρόσωπό μου. Δεν ξέρω αν ψάχνω για κάτι συγκεκριμένο, αλλά κάθε φορά κάτι βρίσκω. Ένα μικρό σπυράκι ή μια ανεπαίσθητη ρυτίδα δίπλα στο πάνω χείλος μου που είμαι βέβαιη ότι δεν ήταν εκεί πριν από μία εβδομάδα που ξανακοιτάχτηκα… Όλα αυτά μέχρι σήμερα το πρωί. Σήμερα το πρωί βρήκα μία άσπρη τρίχα στο αριστερό μου φρύδι! Στην αρχή δεν το πίστεψα. Μετά πανικοβλήθηκα. Μετά πήρα ένα τσιμπιδάκι και την τράβηξα, μαζί με 3-4 κανονικές, μαύρες. Όταν ξανακοίταξα στον καθρέφτη είδα μία τρύπα εκεί που είχα την άσπρη τρίχα… Χαλάλι.

Όταν ήμουν μικρή ήμουν σίγουρη ότι όταν θα γινόμουν μεγάλη θα είχα μία τεράστια κρεατοελιά κάπου στο πρόσωπό μου. Είχα δει πολλούς μεγάλους να έχουν και δεν μου άρεσαν καθόλου. Ο μπαμπάς μου έλεγε μια ιστορία για το πώς όταν έκανε εγχείρηση για την πέτρα στα νεφρά του ο χειρουργός έκοψε –αυτό το ρήμα χρησιμοποιούσε– και την ελιά. Ήμουν τρομοκρατημένη, αλλά είχα πάρει την απόφασή μου. Θα έβρισκα έναν γενναίο χειρουργό και θα πήγαινα να «κόψω» την ελιά. Μεγάλωσα και κρεατοελιά δεν έβγαλα. Έβγαλα όμως μία άσπρη τρίχα στα φρύδια για την οποία δεν είχα πάρει καμία απόφαση γιατί δεν είχε περάσει από το μυαλό μου ότι θα μου συνέβαινε κι αυτό μια μέρα. Όπως δεν μου είχε περάσει από το μυαλό ότι θα είχα ρυτίδες κάτω από τα μάτια, άσπρα μαλλιά στη χωρίστρα, μία ευρυαγγεία στο αριστερό μου πόδι, έναν πόνο στην πλάτη όποτε κουράζομαι και δυσανεξία στην πιπεριά…

Πριν από αρκετά χρόνια, λίγες μέρες μετά τα 30ά μου γενέθλια, ένιωθα έναν έντονο πόνο στο γόνατό μου. Ένας φίλος γιατρός μού είπε αστειευόμενος: «Δεν ήξερες ότι μετά τα 30 αρχίζουν οι πόνοι;» Οι πόνοι ευτυχώς δεν συνεχίστηκαν, αλλά η αλήθεια είναι ότι όσο μεγαλώνουμε αλλάζουμε και πιθανώς παρατηρούμε όλο και περισσότερες λεπτομέρειες που δεν μας αρέσουν ή που δεν μας κολακεύουν, τις οποίες όμως χάρη στη μεγαλύτερη πείρα μας, γνώση, ακόμα και οικονομική άνεση βρίσκουμε τρόπους να ξεπερνάμε, να καλύπτουμε ή να αντιμετωπίζουμε. Αν ήθελα να παρουσιάσω τα πράγματα πιο δραματικά, θα έλεγα ότι παθαίνω κρίση μέσης ηλικίας, αλλά λέω να τη μεταθέσω για αργότερα, ή ίσως και να την αποφύγω και τελείως. Άλλωστε, μεγαλώνω όπως όλοι μας, αλλά όσο υπάρχουν βαφές, δερματολόγοι, προϊόντα μακιγιάζ, κρέμες, καλλυντικά και περιοδικά σαν το IQbeaute τα «σημάδια» αντιμετωπίζονται, με λίγη περισσότερη προσπάθεια ίσως, αλλά ας είναι…


Η γνώμη του ειδικού

Σχολιάζει η Δρ. Ναταλία Κουτρούλη, MSc, ψυχολόγος Υγείας, με εκπαίδευση στη Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία και τη Συμβουλευτική, διευθύντρια στο Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής

Η κρίση μέσης ηλικίας αποτελεί μια κατάσταση η οποία εμφανίζεται μετά την ηλικία των 40 και χαρακτηρίζεται από ένα αίσθημα αποπροσανατολισμού από τη ζωή και τους στόχους του ατόμου. Περιλαμβάνει την πεποίθηση του ατόμου ότι η ζωή του είναι στάσιμη, δεν εξελίσσεται, ότι ο ίδιος δεν έχει τις δυνάμεις ή τα περιθώρια να κάνει σημαντικές αλλαγές. Συχνά συνοδεύεται από συναισθήματα μοναξιάς, άγχους, φόβου και θλίψης. Ειδικά στις γυναίκες φαίνεται ότι η κρίση μέσης ηλικίας σχετίζεται με την αντίληψη του χρόνου που περνά και επηρεάζει την εμφάνισή τους. Η συνειδητοποίηση των αλλαγών στην ενέργεια και την εξωτερική εικόνα επιδρά στον ψυχισμό των γυναικών και οδηγεί συχνά στη μελαγχολία και την ανάγκη για βελτιωτικές κινήσεις ώστε να προλάβουν τη φθορά του χρόνου.

Στην εποχή μας, το φαίνεσθαι καταλαμβάνει πολύ σημαντικό χώρο στην επιτυχία του ατόμου και έχει αναχθεί σε αξία. Η ανάγκη των γυναικών να νικήσουν τα σημάδια του χρόνου και να παρατείνουν τη νεότητά τους προκειμένου να νιώθουν ελκυστικές έχει εντείνει την πίεση που βιώνουν από την κρίση της μέσης ηλικίας. Ως αποτέλεσμα παρατηρούμε γυναίκες –κυρίως– που ασχολούνται σε υπερβολικό βαθμό με την εξωτερική τους εμφάνιση, αξιοποιούν στο έπακρο την επιστήμη και την τεχνολογία για να δείχνουν νεότερες, κάνουν ριζοσπαστικές αλλαγές στην κοσμοθεωρία και την καθημερινή τους ζωή, αλλά παρ’ όλα αυτά εξακολουθούν να βρίσκονται σε «κρίση».

Υπάρχει όμως λύση για να περάσει μια γυναίκα αναίμακτα την κρίση της μέσης ηλικίας, η οποία αργά ή γρήγορα, όσο κι αν ξεγελάμε τον χρόνο, θα μας συναντήσει. Αρχικά, χρειάζεται να είναι κανείς προετοιμασμένος και συμφιλιωμένος ότι η κρίση μέσης ηλικίας είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που σηματοδοτεί τη μετάβασή μας σε ένα επόμενο στάδιο ζωής. Χρειάζεται αποδοχή λοιπόν της πραγματικότητας ότι κάποια στιγμή θα διέλθουμε από την πρώτη νεότητα και θα περάσουμε στην ώριμη, μέση ηλικία. Στην ομαλή μας προσαρμογή θα βοηθήσει η αποφυγή των συγκρίσεων του πριν και του μετά. Δεν έχει νόημα να σκέφτεται κανείς το πώς ήταν ή το πόσο έχει αλλάξει. Είναι πιο χρήσιμο να εστιάσει στο τι έχει μάθει από τη ζωή του έως τώρα και να ξεκινήσει πιο ώριμα να απολαμβάνει τον χρόνο και όχι να τον αντιμάχεται. Στην προσπάθεια αυτή θα συμβάλει η συναναστροφή με ανθρώπους που μας πιστεύουν και μας στηρίζουν, αλλά και η προσωπική μας επιθυμία να θέσουμε νέους στόχους, να αναγνωρίσουμε τις ανάγκες μας και να τις ικανοποιήσουμε ώστε να μη ζούμε με απωθημένα. Η περίοδος της μέσης ηλικίας είναι το καλύτερο στάδιο στη ζωή ενός ατόμου για να λάβει ώριμες αποφάσεις, να προβεί σε αλλαγές κατόπιν επαρκούς επεξεργασίας και να ξεκινήσει να φροντίζει ουσιαστικά τον εαυτό του, την ψυχική και σωματική του υγεία.

Συνεπώς, η κρίση μέσης ηλικίας δεν πρέπει να μας τρομάζει. Είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο να τη συναντήσουμε στη ζωή μας και θα τη βιώσουμε πιο ανώδυνα εάν την καλοδεχτούμε και μάθουμε από αυτήν τη μεταβατική περίοδο ότι έχουμε την τύχη να μεγαλώνουμε και να ζούμε. Αυτό που χρειάζεται είναι να μάθουμε να διαχειριζόμαστε ψύχραιμα την απώλεια των προηγούμενων φάσεων της ζωής μας και να μεταβαίνουμε σε κάθε επόμενη φάση με αξιοπρέπεια, όνειρα και ουσία. Σαφώς και θα μας απασχολήσει η εμφάνιση και η ομορφιά, αλλά ας θυμόμαστε ότι σε κάθε φάση της ζωής μας υπάρχει ομορφιά, ίσως με διαφορετικό τρόπο. Ας θυμόμαστε πάντα τα λόγια της Audrey Hepburn, «η ομορφιά μιας γυναίκας δεν βρίσκεται στο πρόσωπό της, αλλά αντανακλάται στην ψυχή της και εντείνεται με το πέρασμα του χρόνου».